Od kilku dni znów napływają przerażające wiadomości z Izraela i Strefy Gazy. Na ziemi, którą Żydzi, chrześcijanie i muzułmanie nazywają Ziemią Świętą, znowu giną dziesiątki ludzi. Chyba nikt, kto obserwuje to, co się tam dzieje, nie może oprzeć się poczuciu bezradności wobec biegu wypadków. Co możemy zrobić? W tej chwili właściwie nic poza pokazaniem w jakiś sposób ludziom, którzy tam żyją, i na co dzień doświadczają skutków tego konfliktu, że o nich pamiętamy, myślimy, modlimy się za nich. Poniższy tekst jest również takim skromnym znakiem pamięci. Skonstruowaliśmy go ad hoc z dwóch wypowiedzi. Pierwsza to fragment odczytu bpa Suheila S. Dawaniego, ordynariusza episkopalnej diecezji Jerozolimy , anglikańskiego biskupa w Prowincji Jerozolimy i Środkowego Wschodu, wygłoszonego na spotkaniu chrześcijan i muzułmanów, które odbyło się w czerwcu tego roku w Libanie. Dołączyliśmy do niego modlitwy o pokój wygłoszone swego czasu przez jego poprzednika, bpa Riaha Abu El-Assala.
Biskup Suheil S. Dawani
Najnowsze wydarzenia historyczne w naszym regionie, szczególnie te, które miały miejsce od początku zeszłego stulecia, doprowadziły do intensywnych niepokojów na tle społeczno-politycznym i religijnym. Dzisiaj mamy do czynienia z ogromnymi wyzwaniami, które mogą spowodować, że cały ten obszar zmieni się w sposób, którego nie chcemy. Konflikt arabsko-izraelski, a w szczególności sprawa palestyńska, wpływają na wiele spośród obecnych przemian geopolitycznych w regionie. Wołanie o sprawiedliwość, pokój i pojednanie jest przedmiotem ciągłej troski cichej większości. Dla chrześcijan Ziemia Święta – tak jak każda ziemia – należy do Boga! Boży lud, ludzie różnych religii, są powołani do zarządzania tym świętym powiernictwem. Wierzę, że wszyscy stoimy przed wyborem, który wpłynie na przyszłość całego regionu. Musimy wybrać, którą drogą będziemy podążać: drogą, która prowadzi do walk i wojen, czy drogą, prowadzącą do pokoju, współpracy i dobrobytu. Ziemia należy do Boga, ale wybór do nas, gdy chodzi o wypełnianie Bożej woli. Czy są większością czy mniejszością, wszystkie religie monoteistyczne należą do Boga i są potomkami jednego przodka, Abrahama, Bożego Przyjaciela. Religia zbliża ludzi do siebie a nie oddziela czy wyobcowuje ich od siebie nawzajem. Abraham jest naszym nauczycielem jeśli chodzi o przyjaźń, różnorodność i pluralizm; wszystko to miało miejsce w jego rodzinie. Przyjaźń i wspólnota mają zasadnicze znaczenie dla godnego życia na Środkowym Wschodzie. Pomimo odmiennej terminologii używanej przez różne religie, zgadzamy się ze sobą, że wszyscy ludzie są stworzeni na Boży obraz; wszyscy jesteśmy równi w oczach Boga, niezależnie od rasy, religii, płci, statusu społecznego, zdolności czy zamożności. (…) Gdy ludzie żyją w opresji i nierówności, w warunkach ograniczonej wolności, tracą swoją godność jako istoty ludzkie.
Anglikańska katedra św. Jerzego w Jerozolimie
Niebiański Ojcze, w życiu i służbie swego Syna, Jezusa Chrystusa, ukazałeś nam jak współżyć ze sobą. Obdaruj dziś tym poczuciem jedności ludy Ziemi Świętej. W śmierci krzyżowej swojego Syna ukazałeś nam jak wielka jest Twoja miłość do nas i Twoja gotowość przebaczania; dałeś swojemu ludowi nową nadzieję i pragnienie pracy na rzecz pokoju i sprawiedliwości. Odnów dziś tę nadzieję w swoim ludzie i obdaruj go gorącym pragnieniem znalezienia Twego pokoju w dzisiejszych czasach. W zmartwychwstaniu Jezusa i w zesłaniu Twego Ducha Świętego ukazałeś uczniom, że mają moc i prawo zwyciężać w Twoim imieniu. Przekonaj dziś swój lud, że powierzyłeś mu te dary i pomóż mu w ten sposób przemieniać tę Ziemię ku Twojej większej chwale. Prosimy o to w imieniu Jezusa. Amen.
Duchu Żywego Boga, zstąp i odnów swoją Ziemię Świętą. Pomóż swym ludziom odbudować zerwane relacje. Daj im cierpliwość, aby przełamywali bariery podejrzliwości i nieufności; zdolność rozpoznawania osobistych uprzedzeń i odwagę pokonywania lęku. Spraw, aby szanowali swoją godność i prawa, tak aby Twoje Królestwo mogło zostać ustanowione na ziemi przez wzgląd na Jezusa. Amen.
