… na przypadającą dziś Pamiątkę Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny.
To święto, które wywodzi się z tradycji franciszkańskiej (w Zakonie św. Franciszka obchodzono je już w pierwszej poł. XIII w, zaś w 1263 r. stało się ono świętem obchodzonym przez cały Zakon) i w 1389 r., decyzją papieża Urbana VI, znalazło sie w Rzymskim Kalendarzu Liturgicznym, mogłoby stać się świętem
chrześcijańskich socjalistow
. Błogosławiona Dziewica
po spotkaniu ze św. Elżbietą (którą ‘nawiedza’ na wieść, że obydwie oczekują dziecka) wyśpiewuje jeden z najbardziej rewolucyjnych tekstów całego Pisma Świętego – Magnificat
Wielbi dusza moja Pana. I rozradował się duch mój w Bogu Zbawicielu moim.
Iż wejrzał na niskość służebnicy swojej, albowiem oto odtąd błogosławioną mnie zwać będą wszystkie narody.
Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy Ten, który możny jest i święte imię Jego.
I miłosierdzie Jego od rodzaju do rodzaju nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc ramieniem swoim, rozproszył pysznych myślą serca ich.
Złożył mocarzy ze stolicy, a podwyższył niskich.
Łaknących napełnił dobrami, a bogaczy z niczym puścił.
Przyjął Izraela sługę swego wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
Jako mówił ojcom naszym Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
Z Brewiarza Ekumenicznego Zgromadzenia Mariawitów
W porównaniu z Magnificat bledną społeczne manifesty socjalistów, komunistów i anarchistów.
“W Magnificat widoczny jest mocny i niepodważalny ideał socjalistyczny”, pisze na swoim blogu Christopher Orczy z Anglikańskiej Diecezji Newcastle (Australia). I nieco dalej:
Magnificat nazwano “Chrześcijańskim Manifestem”; Stuart Headlam nazywal go “hymnem powszechnej rewolucji społecznej” oraz “Marsylianką człowieczeństwa”. Słyszymy w nim o nawym ładzie Boga dla biednych i uciśnionych, Jego szczególnej trosce o biednych. Mówi on nam, że musimy objąć wzrokiem całą ludzkość. Doktryna społeczna Kościoła powinna rozpoczynać się od owego “złożył mocarzy ze stolicy”. Magnificat pokazuje nam, że sam Bóg podejmuje sprawę biednych. Jesteśmy po ich stronie, aby walczyć przeciwko wyzyskowi i uciskowi. Wzywa do położenia kresu dyktaturze i władzy pieniądza. Przede wszystkim zaś oczekuje solidarności z biednymi. “Jeden z papieży ogłosił Błogosławioną Dziewicę wielkim wrogiem socjalizmu. Jeśli Magnificat był jej pieśnią, znacznie rozsądniej byłoby nazywać Ją jego Matką”.
Najpiękniejsze w Magnificat jest to, że, jak byśmy sie nie starali, po prostu nie da się go, bez zadawania gwałtu jego treści, w żaden sposób ‘uduchowić’. Ten hymn głosi fundamentalną przemianę stosunków społecznych i ekonomicznych – jednoznacznie i wprost. Każdy, kto nadużywa chrześcijaństwa jako podstawy ideologicznej dla społecznego konserwatyzmu, powinien wziąć sobie do serca to, co śpiewa Błogosławiona Dziewica.
Poniżej zamieszczamy Magnificat śpiewany przez s. Marie Keyrouz , zakonnicę-bazyliankę z Libanu. Jeśli Magnificat rzeczywiście został kiedyś zaśpiewany przez Marię, a nie tylko przypisany jej przez Ewangelistę Łukasza, musiał brzmieć mniej więcej tak jak brzmi w wykonaniu s. Marii.
… for today’s commemoration of the Visitation of the Blessed Virgin.
This feast, which stems from the Franciscan tradition (in the Franciscan Order observed as early as in the first half of the 13th century, and since 1263 by the whole Order) and in 1389, by the decision of Pope Urban VI, was introduced to the Roman Liturgical Calendar, could become the feast of
Christian Socialists
. The Blessed Virgin, after the meeting with St. Elisabeth (whom she visited upon the news that they both were expecting a child), sings one of the most revolutionary texts of the whole Scripture – the Magnificat.
My soul doth magnify the Lord,
And my spirit hath rejoiced in God my Saviour.
For he hath regarded the low estate of his handmaiden: for, behold, from henceforth all generations shall call me blessed.
For he that is mighty hath done to me great things; and holy is his name.
And his mercy is on them that fear him from generation to generation.
He hath shewed strength with his arm; he hath scattered the proud in the imagination of their hearts.
He hath put down the mighty from their seats, and exalted them of low degree.
He hath filled the hungry with good things; and the rich he hath sent empty away.
He hath helped his servant Israel, in remembrance of his mercy;
As he spake to our fathers, to Abraham, and to his seed for ever.
The social manifests of Socialists, Communists and Anarchists don’t stand up when compared to the Magnificat.
“In the Magnificat, the socialist ideal is strong and irrefutable”, Christopher Orczy from the Anglican Diocese of Newcastle, Australia, writes on his blog . And a bit further:
The Magnificat has been called a ‘Christian Manifesto,’ Stuart Headlam called it “the hymn of the universal social revolution” and the “Marseillaise of humanity.” In it, we hear God’s new deal for the poor and oppressed, His special concern for the poor. It tells us that we must embrace all humanity; the social doctrine of the church should begin at “he has bought down”. The Magnificat shows us that God himself takes up the cause of the poor. We are to be on their side; to struggle against exploitation and oppression. It calls for an end to dictatorship, or of money being a master. Most of all, it expects solidarity to the poor. “A Pope has declared that the Blessed Virgin is the great foe of Socialism. If the Magnificat be her song, it would be far more reasonable to call her the Mother of it.”
The most beautiful thing about the Magnificat is that, however hard we try, we can’t in any way “spiritualize” it without perverting its message. This hymn proclaims a fundamental transformation of social and economic relations – unequivocally and straightforward. Everyone who abuses Christianity as an ideological basis for social conservatism should take to heart what the Blessed Virgin sings about.
Below you can listen to the Magnificat sung by Sister Marie Keyrouz , a Basilian nun from Lebanon. If Magnificat was truly sung by Mary, and not only ascribed to her by Evangelist Luke, it had to sound more or less like it sounds performed by Sister Marie.
