Apostolskie Wyznanie Wiary cz. 1, “Wierzę”

union-jack-stars-and-stripes Today we begin translating a series of sermons on the Apostles’ Creed. The series was preached in 2011 at St. Thomas Church Fifth Avenue in NYC at Sunday Choral Evensongs. These sermons form a very good introduction into the fundamentals of Christianity. We would like to thank the staff of St. Thomas for the permission to translate them into Polish and publish. You can find the English original here as we will be publishing only Polish translations.

Rozpoczynamy dzisiaj tłumaczenie i publikowanie na naszym blogu serii rozważań na temat Apostolskiego Wyznania Wiary . Została ona wygłoszona w 2011 r. w episkopalnym kościele pw. św. Tomasza w Nowym Yorku przy Piątej Alei na niedzielnych nabożeństwach wieczornych ( Evensong ). Rozważania te stanowią bardzo dobre wprowadzenie do podstaw chrześcijaństwa. Dziękujemy duchowieństwu parafii św. Tomasza za pozwolenie na tłumaczenie i publikację w języku polskim. W oryginale serię znajdziecie tutaj . Po kliknięciu na tytuł danego rozważania można przeczytać jego tekst albo wysłuchać jego zapisu dźwiękowego. Kolejne części będą ukazywały się na blogu, ale jednocześnie będziemy je również dołączać do strony, którą znajdziecie pod zakładką “Podstawy wiary” w “Rozważania o Składzie Apostolskim”. Autorem pierwszego kazania, “Wierzę”, jest ks. Andrew C. Mead, proboszcz parafii.

W imię Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego. Amen.

To pierwsze w serii piętnastu kazań, które duchowni kościoła św. Tomasza będą wygłaszać na niedzielnych nabożeństwach wieczornych nt. Apostolskiego Wyznania Wiary. Kazania będą obejmować cały Skład Apostolski, zdanie po zdaniu, aż do końca. W ten sposób mamy nadzieję stworzyć przydatny wykład tego credo, które składamy przy chrzcie świętym, a zarazem streszczenie podstawowych zasad wiary Kościoła Jezusa Chrystusa.

stthom

Kościół św. Tomasza

W Kościele episkopalnym i we Wspólnocie Anglikańskiej, tak jak w innych tradycjach głównego nurtu zachodniego chrześcijaństwa (takich jak rzymskokatolicyzm i luteranizm) w czasie nabożeństw używamy regularnie dwóch wyznań wiary. Dłuższe z nich, Nicejsko-Konstantynopolitańskie , jest używane przez episkopalian w większość niedziel i ważniejszych świąt w czasie Świętej Eucharystii . W nieco odmiennej formie używają go również chrześcijanie wschodni. Krótszego, Apostolskiego Wyznania Wiary używamy przy Chrzcie Świętym oraz w czasie anglikańskich modlitw codziennych ( Modlitwy Porannej i Wieczornej zwanych także Jutrznią i Evensongiem).

Skład Apostolski nie jest dziełem Dwunastu Apostołów. Jednak co najmniej z dwóch powodów słusznie nazywamy to wyznanie wiary apostolskim. Po pierwsze, wszystkie jego artykuły można odnaleźć w apostolskich pismach Nowego Testamentu. Po wtóre, od najwcześniejszego momentu, o którym jesteśmy w stanie cokolwiek powiedzieć, szczególnie we wczesnym Kościele w Rzymie, udzielano chrztu w formie trzech pytań odnoszących się po pierwsze do Boga, po drugie do Jezusa Chrystusa i po trzecie do Ducha Świętego. Kandydaci do chrztu odpowiadali na nie twierdząco przy użyciu formuł, które z czasem stały się tym, co znamy jako trzy części Apostolskiego Wyznania Wiary.

Skład Apostolski jest więc streszczeniem wiary, której Kościół Apostolski nauczał w Ewangeliach, Listach i innych pismach Nowego Testamentu, które powstały w reakcji na osobę i dzieło naszego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Gdy rozpoczynamy od słowa “wierzę”, które stanowi temat pierwszego kazania z naszej serii, powinniśmy zrozumieć jego kontekst. Oto mężczyzna, kobieta albo dziecko ma właśnie zadeklarować, że będzie się trzymać Ewangelii Jezusa i wiary Kościoła chrześcijańskiego, aby następnie, na podstawie tej deklaracji, zostać zanurzony/zanurzona/zanurzone albo pokropiony/pokropiona/pokropione wodą Chrztu Świętego, tak jak nakazał Jezus: “W imię Ojca, Syna i Ducha Świętego”.

“Wierzę” oznacza więc o wiele więcej aniżeli tylko “wierzę, że istnieje Bóg” albo “wierzę, że to, co powiedziałem, może być prawdą”. Jeśli weźmiemy pod uwagę cenę, którą apostołowie i ci, których oni chrzcili i przyprowadzali do Kościoła, płacili za swoją wiarę – przez pierwsze trzysta lat chrześcijaństwa oraz w wielu epokach i miejscach potem aż po dzień dzisiejszy była to kwestia życia i śmierci – jeśli weźmiemy pod uwagę tę cenę, zrozumiemy, że “wierzę…” oznaczało również “ufam”, “zwierzam się”, “poświęcam życie” temu, co za chwilę zadeklaruję.

Święty Tomasz z Akwinu potwierdza, że znajomość Boga, która jest zaufaniem do Niego i umiłowaniem Go, wykracza poza wiedzę o Bogu. Przez wiarę pozbawiona wykształcenia babcia  wie więcej o Bogu aniżeli filozof, który uprawia refleksję o Nim, nie ufając Mu. Wierzyć w Boga a nie tylko wierzyć, że On istnieje, stanowi kluczową decyzję w życiu człowieka.

W kościele św. Tomasza poświęcamy wiele czasu i energii, aby nauczać zasad wiary najlepiej jak potrafimy. Mamy nadzieję, że udaje nam się to w klarowny i mądry sposób. Wierzymy, że Ewangelia Chrystusa i wiara Jego jednego, świętego, katolickiego i apostolskiego Kościoła stanowi prawdę w najgłębszym i najbardziej satysfakcjonującym sensie tego słowa oraz że wpływa i łączy się z każdą dziedziną wiedzy i poszukiwania prawdy. W Chrystusie Jezusie ujrzeliśmy bowiem Prawdę, która rozpoczyna się i kończy w Jego Osobie i Jego Dziele. To nie jest płytka, gładka odpowiedź ograniczonego umysłu na głębokie życiowe pytania każdego z nas. Wiara chrześcijańska jest otwarta na pytania i wyzwania w każdym momencie. W końcu zawiera twierdzenia, które podlegają otwartej dyskusji. Pytania i wyzwania nie prowadzą, według mnie, do odejścia od wiary, ale raczej do jej pogłębienia. Kościół wierzy bowiem, że w Chrystusie Bóg dał się poznać w formie dostępnej dla ludzi w najbardziej podstawowy sposób jako punkt wyjścia dla pielgrzymki prowadzącej ku nieogarnionej tajemnicy, znajdującej się poza zasięgiem wszelkich ludzkich słów. Ten punkt wyjścia dostrzegamy w takich świadectwach ewangelicznych o Jezusie jak to z prologu Ewangelii św. Jana: “Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy jego chwałę”.

Słowo “wierzę”, ponieważ obejmuje swoim znaczeniem osobistą odpowiedź i osobiste zawierzenie się temu, co Bóg objawił o sobie w Jezusie Chrystusie, nie dotyczy tylko umysłu, ale w tym samym stopniu również serca. Kształtowanie chrześcijańskiego umysłu jest sprawą żywotnej wagi, bowiem wiara nie jest tylko kwestią uczuć i emocji. Jednakże zawierzenie chrześcijańskiego serca ma, być może, jeszcze bardziej podstawowe znaczenie. I to właśnie ono stymuluje kształtowanie umysłu. Arcybiskup Canterbury i wielki teolog, św. Anzelm , pisał: “Nie staram się zrozumieć, aby uwierzyć, lecz wierzę po to, abym mógł zrozumieć. Bowiem uważam, że jeśli najpierw nie uwierzę, to nie zrozumiem”.

Chrzest święty obejmuje rzeczywiście trzy pytania: 1) Czy wierzysz w Boga Ojca?, 2) Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego?, 3) Czy wierzysz w Boga Ducha Świętego? I rzeczywiście istnieją też odpowiedzi, z których składa się to, co słusznie nazywamy Apostolskim Wyznaniem Wiary. To wszystko jednak nie stanowi egzaminu, który oblejemy, jeżeli nasze pojmowanie jest ograniczone, jeżeli nie jesteśmy teologami na miarę św. Pawła. Chodzi tu o szczere zawierzenie się temu, w co wierzymy, zgodnie ze światłem, którego udzielił nam Bóg; zawierzenie temu, co znajduje się w głębi naszego serca i w odniesieniu do czego możemy powiedzieć “tak, wierzę”.

Jeden z najbardziej żywych przykładów tego, co staram się powiedzieć nt. znaczenia słowa “wierze” w takim sensie, w jakim występuje ono w Składzie Apostolskim, przeżyłem mniej-więcej trzydzieści lat temu, gdy miałem zaszczyt ochrzcić wybitnego intelektualistę i naukowca, którego życie dobiegało końca. Miał on za sobą długą drogę. Jako naukowiec objął swoim poznaniem o wiele więcej aniżeli ja kiedykolwiek obejmę. Teraz jednak jego serce skłoniło go do przyjęcia Ewangelii Chrystusa. Gdy doszliśmy do trzech pytań Chrzcielnego Wyznania Wiary, zamknął oczy, podniósł głowę, przyłożył modlitewnik do serca i, zaczynając od słowa “wierzę”, wypowiadał kolejno każde zdanie. To właśnie, jak sądzę, mieli na myśli Jezus, Apostołowie i wierzący wszystkich czasów i miejsc w Kościele, mówiąc o przyjęciu tych słów. Wierzę.

W imię Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego. Amen.

(c)Ks. Andrew C. Mead, Saint Thomas Church Fifth Avenue

This entry was posted in Wpisy po polsku and tagged , , , , . Bookmark the permalink .

Leave a Reply